Λήδα Βαρβαρούση

 

Πως αρχίσατε να γράφετε και να εικογραφείτε βιβλία για παιδιά;

Η αγάπη μου για τα βιβλία άρχισε απο πολύ νωρίς. Δεν ήθελα να ξεκολλάω από πάνω τους. Θυμάμαι τον εαυτό μου, πολύ μικρό παιδάκι, να με συνεπαίρνουν τα ποιήματα και οι εικόνες, σε τόπους απάτητους και σε συναισθήματα αναρίθμητα.
Εκφραζόμουν μέσα από την γραφή και το σκίτσο και αυτό με οδήγησε στο παιδικό βιβλίο. Όσο για τη ζωγραφική, γεννήθηκα μέσα σε ατελιέ! Η μαμά μου ήταν ζωγράφος.
Το πρώτο μου βιβλίο που εικονογράφησα ήταν το 1982.
Το «Σπίτι χωρίς αυλή» της Άννας Γκέρτσου Σαρρή, εκδόσεις Κέδρος.
Το πρώτο βιβλίο που έγραψα και εικονογράφησα, ήταν το 2001.
«Το φίδι το τρομερό» απο τη σειρά μου Τρελοδαγκωνίτσες, εκδόσεις Παπαδόπουλος

 

Ποια είναι τα εργαλεία της δημιουργίας σας;

Το όνειρο, η φαντασία, η έμπνευση, ο στόχος, η εργασία, λίγο νερό, πολύ χρώμα, χαρτί και μερικά πινέλα.

 

Από πού έρχονται οι ιστορίες και οι εικόνες σας;

Από χώρες μακρινές...με συναχωμένους δεινόσαυρους, ροζ κροκόδειλους, φίδια τρομερά και σπίτια με φτερά στη σκεπή...
Ε, μάλλον παρασύρθηκα...Από τις εμπειρίες μου στον πραγματικό κόσμο και από τον κόσμο της σκέψης. Δηλαδή από τον κόσμο που βλέπω, σε συνδυασμό με τον κόσμο που σκέπτομαι οτι υπάρχει.

 

Που γράφετε και που ζωγραφίζετε;

Γράφω παντού, σε χαρτοπετσέτες, σε μπλόκ, τετράδια και τα σκίτσα εκεί τα  φτιάχνω επίσης.Έχουν αναστενάξει τα χάρτινα τραπεζομάντηλα στις ταβέρνες!!
Πολλές φορές μου αρέσει να πηγαίνω σε κάποιο Cafe ή κοντά στη θάλασσα και να γράφω εκεί τις νέες μου ιδέες. Όταν όμως η εικονογράφηση αρχίζει, τότε το σχεδιαστήριό μου γίνεται το σπίτι μου.

 

Ποια ήταν τα αγαπημένα σας παιδικά βιβλία όταν ήσασταν μικρή;

Αυτά που έβρισκα στο βιβλιοπωλείο και τα κοιτούσα στα γρήγορα!
Αγαπούσα ιδιαίτερα τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν- αν και μερικά με φόβιζαν λιγάκι-, του Ιουλίου Βέρν, του Ντίκενς, του Όσκαρ Ουάιλντ , του Καρκαβίτσα, του Στάινμπεκ, της Μπέτυ Σμιθ, της Πέρλ Μπάκ.... και ας μην ξεχνάμε τα παραμύθια της θείας Λένας και αργότερα τη Λιλιπούπολη.

 

Ποιο ήταν το αγαπημένο σας μάθημα στο σχολείο;

Αυτό, που το δίδασκε δάσκαλος με όρεξη και έμπνευση!

 

Ποιο ήταν το αγαπημένο σας παιχνίδι όταν ήσασταν μικρή;

Οι κύβοι επειδή μπορούσα να δημιουργώ με τις ώρες νέα σχήματα και οι πλαστελίνες για να δημιουργώ ζώα. Φυσικά δεν έλειπαν τα κουζινικά!

 

Κάνατε αταξίες όταν ήσασταν μικρή;

Δεν θα έλεγα οτι αυτό ήταν το φόρτε μου. Μου άρεσε να πειράζω τους άλλους, αλλά πιο πολύ στην φαντασία μου. Σε γενικές γραμμές ήμουν ήσυχο παιδί.

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό και ποιο σιχαίνεστε;

Το αγαπημένο μου ήταν  και είναι οι τηγανιτές πατάτες!
Δεν αντέχω το σπανακόρυζο!!! Ούτε να το μυρίσω από μακρυα!!!

 

Πώς ήταν η μέρα σας σήμερα;

Είχε πολύ περπάτημα-που μου αρέσει-, επέλεξα πλακάκια για το σπίτι μου, μίλησα στο τηλέφωνο με ανθρώπους που αγαπώ. Έβγαλα βόλτα το σκύλο μου. Σκιτσάρησα για πολύ ώρα ένα νέο ήρωα που σκέπτομαι να ...γεννήσω και ύστερα πήγα σινεμά!
Αυτά!

 

Τι θα γίνετε όταν μεγαλώσετε;

Δέντρο!

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα και γιατί;

Μου αρέσουν όλα τα πρασινογάλαζα επειδή με αφήνουν ελεύθερη να επιπλέω.

 

Τι είναι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να σας δώσει ποτέ κανείς;

Τη φιλία του και την αγάπη του. Αλλά επειδή η ερώτησή σας μιλάει για «πράγμα»,
τότε θα μπορούσε να μου δώσει ένα «τρεχαντήρι», για να ταξιδεύω στη θάλασσα!!!

 

Αν μπορούσατε να ήσασταν ο ήρωας ενός παιδικού βιβλίου ποιος θα ήταν αυτός;

Μια μίξη από Μόγλη, Πήτερ Παν, Τομ Σώγιερ, τους τρείς σωματοφύλακες μαζί και μια γερή δόση ασχημόπαπο.

 

Ποιο είναι το πιο μαγικό και περιπετειώδες μέρος που έχετε βρεθεί;

Δεν είναι ένα. Σε κάθε μέρος που πάω –και ταξιδεύω πολύ-
ανακαλύπτω πολλά μαγικά σημεία.
Ο πλωτός ποταμός Λι στην Κίνα είχε ιδιαίτερα μαγική ατμόσφαιρα και τα παγωμένα κύμματα στο Μπόντεν στη Σουηδία επίσης.
Όσο για την περιπέτεια, ένα είναι σίγουρο! Την «μαγνητίζω» παντού!

 

Τι είναι η μαγεία;

Αυτό που συμβαίνει όταν «ζωγραφηγούμαι» στα παιδιά τις ιστορίες μου!
Αυτό που συμβαίνει όταν μπορώ να επικοινωνήσω με τα ζώα!
Μαγεία, είναι η δημιουργία τέχνης και σχέσεων.

 

Τι γίνεται μετά το «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»;

Αυτούς ρωτήστε τους! Εμείς θα δούμε!

 

Ποιο είναι το τελευταίο όνειρο που θυμάστε;

Κάθε βράδυ παίζω νέο όνειρο με πολλά χρώματα και δράση!
Αν αρχίσω να σας το αφηγούμαι θα μας βρεί η νύχτα και θα πάμε για καινούργιο...

 

Ζωγραφίστε μας κάτι